Çocuklarımızla vakit geçirmeyi çok sevmemize rağmen çoğu zaman onlarla anlaşmakta,
iletişim kurmakta zorlanırız. Bunu genellikle çocuklarımızın yaşının küçüklüğüne ve onların
bizi anlamamasına bağlarız. Ama aslında gerçek sebep, bizim onların seviyesine inmekte
zorlanmamız ve ortak bir lisan geliştiremememiz olabilir.
Meşgulseniz, başınız ağrıyorsa ya da aklınız başka bir şeyle meşgulse bunu çocuğunuza ifade
edin, onu dinliyor gibi yapmayın. Ona, ‘’Şimdi bir duş alıp dinlenmem gerek ama biraz sonra
senin yanına geleceğim’’ deyin mesela. “Beni beklerken ne yapmak istersin” diye de
sorabilirsiniz. Daha sonra yanına gittiğiniz de dinlediğinizi göstermek için mutlaka göz teması
kurun, başınızı sallayarak onu takip ettiğinizi ifade edin, sorular sorun ve fikrini alın.
Çocuğunuzun bağımsız bir birey olabilmesi için kendini eğlendirmesine,
sakinleştirebilmesine, üzüntüyle baş etmesine, sıkıntısını gidermesine izin verin. Bütün
bunları siz, onun için yaparsanız bu duygularla baş etmeyi öğrenemez ve ömür boyu başka
insanlara bağımlı kalır. Sorumluluğunu alması konusunda teşvik edin. Problemle ilgili olarak
“Çok canın sıkılmış buna, peki nasıl halledebilirsin, ne yapalım sence, sana nasıl yardım
etmemi istersin” diyebilirsiniz.
Duygularını tanımasına yardımcı olun. Öfke, kıskançlık, yetersizlik, hayal kırıklığı, özlem,
sevinç, sevgi, gurur gibi duyguları yaşadığı/deneyimlediği anı fırsat olarak değerlendirip
anlatın. Başkalarının duygularını da anlamasını ve değer vermesini öğretin. Isteklerini ve
rahatsız olduğu şeyleri ifade edebilen bir birey olması konusunda onu yetiştirin. Gerektiğinde
ağlasın, tepki versin ama çözümleyici yaklaşımla örnek olarak zorlandığı durumdan çıkış
yolunu keşfedebilsin. Bir kere başarırsa yeni problemlere daha rahat başa çıkabilecektir. Bu
aşamada onun yanında olduğunuzu ve çözümüne destek olacağınızı hissettirmeniz de çok
önemli.
Çocuğunuzun başarılarını, olumlu davranışlarını fark ettiğinizi gösterin. Örneğin; çocuğunuz
bir şeyi elde etmek için ağladığında sizden daha çabuk ilgi görüyorsa, bu yöntemi kullanmaya
devam edebilir. Oysa ağlaması bittiği zaman anında cevaplarsanız, olumlu olan davranışın
ağlamak değil iletişime geçmek olduğu düşüncesi pekişir. Aynı şekilde, örneğin elini yıkadığı
zaman davranışını överseniz bu olumlu davranışa devam edecektir. Olumlu davranışları
görürseniz ve gördüğünüzü ona gösterir veya hissettirirseniz bu davranışları yeniden
yapacaktır.
Çocuğunuz gün içinde ne yapacağını, ne zaman yemek yiyeceğini, ne kadar televizyon
seyretmeye izni olduğunu, ne zaman yatması gerektiğini bilsin. Bu programı birlikte
hazırlayın.
Çocuklarınızla zaman geçirirken birlikte oyun oynayın, konuşun, spor yapın, yemek yiyin.
Çocuğunuz sizinle zaman harcarken model olarak sizi örnek alacak, yeni ve doğru davranışlar
öğrenecektir.
Size güveneceğini bilsin. Sözlerinizi tutun, tutamayacağınız sözler vermeyin. Onu koşulsuz
sevdiğinizi anlatırsanız, çaresiz kaldığınızda veya hata yaptığınızda onunla paylaşır ve özür
dilerseniz, o da hata yaptığında ya da problemini çözemediğinde sizinle paylaşabileceğini
anlar. Kendisini yalnız hissettiğinde güveneceği kişilerin, anne babası olduğunu belirtin, ona
güvendiğinizi gösterin, hatalarını düzeltirken hoşgörüyü ve espriyi kullanın. Bu onda
yetersizlik ve beğenilmeme hissi yerine yaptığı yanlışları telafi edebileceğine, hatalarını
düzeltebileceğine dair güven duygusu yaratır. Anlayışlı olmayı ve empati kurabilmayı öğrenir.
Meraklı olmasını teşvik edin
Çeşitli yaratıcı ve manipülatif oyuncaklarla oynamasını, alternatif tasarımlar yapmasını
destekleyin. Çeşitli materyalleri, çevreyi araştırmasını, incelemesini ve ilgili sorular sormasını
teşvik edin. Oyunlarınıza yarışmaları, bulmacaları, ipucu oyunlarını da katın. Değişik, resimli
kitapları okumasına ve incelemesine fırsat vermek, soru sorarak merakını uyandırmak da çok
önemlidir. Birlikte kitapçılara gidebilir, birlikte seçimler yapabilirsiniz.
Yorum yapma kapalı.